Zelfliefde

Het woord spreekt voor zichtzelf.
Van jezelf houden en jezelf accepteren is de sleutel tot een positiever en gelukkiger leven!
Blijkbaar is dit nog steeds een zeer moeilijke opgave voor velen.
We zijn zo gewoon om van anderen te houden dat we er niet bij stil staan om ook minstens evenveel van onszelf te houden.
Zelfliefde is niet altijd vanzelfsprekend.
We zijn vaak erg streng voor onszelf en niet tevreden met wie of wat we zijn.

Sociale media

Sociale media doet hier dan ook geen goed aan.
Al die mooie Instagram pagina’s van mensen die er perfect uitzien en het meest leuke leven hebben doet ons neerkijken op onszelf.

“Waarom ben ik niet zo mooi?”
“Waarom heb ik niet zulk figuur?”
“Waarom heeft hij/ zij designer kleren en ik niet?”
“Waarom zit ik niet op een luxe resort in een prachtig land?”
“Waarom heb ik niet zoveel volgers?”
“Waarom kan ik niet zulke mooie taarten bakken?”
“Waarom is mijn leven niet zo perfect?”

Na een kwartiertje scrollen kunnen we ons al meteen heel wat depressiever voelen.
Veel mensen (o.a. Ik) hebben dan ook de gewoonte om vlak na dat ze ‘s morgens hun ogen openen hun telefoon er bij te nemen en even door het nieuwsoverzicht te scrollen.
Zo zet je eigenlijk de toon van de dag al.
Je kijkt naar het perfecte plaatje en beseft meteen dat jij maar simpel in je standaard bed en je comfortabele pyjama met je haar overhoop wakker wordt, zonder dat jou leven er zo leuk uitziet.
Een bar gevoel voor de komende uren dus.

TIP:

Blijf ’s ochtends even van sociale media weg.
Maak jezelf eerst een tasje koffie of thee, poets je tanden, adem even de frisse lucht van de kersverse dag in en kijk even rond je terwijl je enkele dingen opsomt die je lief hebt of waar je dankbaar voor bent.

Dit gevoel is al heel wat positiever zo!
Wanneer je daarna jouw Instagram pagina open doet kunnen die perfecte plaatjes je al veel minder raken.

Besef ook dat iedereen op sociale media een masker draagt.
Ook al lijkt het allemaal heel natuurlijk en echt, dat is het niet.
Ik wil niet zeggen dat deze mensen niet bestaan of inderdaad niet in dat prachtige land een super leuke vakantie hebben, zeker wel maar dat is dan ook het enige dat ze jou laten zien.
De momenten dat iemand ruzie heeft met een geliefde, wanneer iemand zijn eten is aangebrand of zijn bus gemist heeft en kilometers in de regen naar huis moet lopen in de kou, zullen mensen niet  zo gauw met de wereld delen.
Logisch ook want niemand heeft zin om een ander zijn miserie te zien.
Als ik morgen een mooi interieurplaatje heb ontworpen voor een klant en ik ben er trots op dan deel ik deze uiteraard!
Iedereen ziet dan hoe geweldig getalenteerd ik ben en sommigen zullen zich er helaas zelf slecht door voelen.

Maar niemand ziet dat ik super hard gesukkeld heb om dit plaatje af te krijgen.
Niemand ziet mijn twijfels of mijn klant dit wel mooi zal vinden of niet.
Niemand ziet mijn frustratie als die kant lastig en moeilijk doet.
Niemand ziet de momenten waarop ik denk: “wil ik dit wel doen?”
Niemand ziet de down side van al die dingen.

Zo gaat het bij iedereen.
Het overgrote deel van die perfecte mensen hebben ook hun rugzak, hun trauma’s, hun onzekerheden en hun portie miserie in het leven.
Stel dat iedereen dat zou delen op zijn socials dan zouden we instant depressief worden na een kwartier scrollen.
Dus bekijk die plaatjes heel nuchter.
Weet dat er inderdaad tal van mensen zijn die het heel leuk hebben maar weet ook dat vele factoren jou misleiden om jou dat te doen geloven.
Denk aan fotoshop, huurwagens of zelfs huur-handtassen, pruiken, veel make- up, filters, mensen die positiviteit uiten maar zich eigenlijk heel verdrietig voelen, de duurste champagneflessen die luxe uitstralen op een chique feestje maar een eenzaam/ gebroken man die dit kiekje trekt etc. etc.

De wereld is niet zoals we hem op een insta plaatje krijgen.

Zelfacceptatie - Het uiterlijk

Hoe kan je jezelf leren accepteren?

Zoals ik hierboven al zei, het is soms moeilijk.
Het is zelfs moeilijk om jou te vertellen hoe je van jezelf kan houden.
Toch ga ik dit doen want jouw leven zal er 200% positiever uit zien als je meer van jezelf houd!

We kampen met een laag zelfbeeld.

We spenderen meer tijd en energie om zelfverzekerd te lijken dan het daadwerkelijk ook te zijn.

We zijn bang om toe te geven dat we ons onzeker voelen omdat dit wordt aanzien als een persoonlijke zwakte.
Als we zwak overkomen kunnen anderen daar gebruik van maken en ons kwetsen.
Dat is exact wat we willen vermijden, vandaar die façade.
Maar besef ook dat het overgrote deel van de mensheid zo rondloopt.
Je bent niet alleen!
Hou die façade gerust nog even op, als jij je hierdoor veilig voelt ga ik je niet vertellen je masker af te zetten.
Maar ondertussen kan je onder dat masker wel werken aan al die onzekerheid.
Dat gaan we dus ook doen.

De meest voorkomende reden van ons laag zelfbeeld is ons uiterlijk.
We houden niet van hoe we er uit zien.

Ga indien mogelijk eens even voor een grote spiegel staan en benoem heel eerlijk zonder schaamte wat je ziet.

Oefening:

Hoeveel positieve en hoeveel negatieve dingen som je op?

Schrijf ze desnoods even op zodat je dit achteraf kan bekijken.
Hier kunnen we nog wat mee.

Ik neem mezelf als voorbeeld:

Ik zie:

Negatief:                           

- Dat ik klein ben (157cm)  
- Dat ik rimpels heb op mijn 31   
- Dat ik hangwangetjes krijg
- Dat mijn oogleden wat gezakt zijn
- Dat ik terug wat vetrolletjes en een
   buikje heb 
- Dat ik een bultje op mijn neus heb  
- Dat ik een dubbele kin heb 
- Dat mijn kuiten te dik zijn

Positief:

- Dat ik mooie haren heb
- Dat ik mooie handen heb
- Dat ik een goede huid heb
- Dat ik een mooie lach heb

Op meer kom ik momenteel niet zo direct op.
Je ziet dat het negatieve lijstje praktisch altijd langer zal zijn dan het positieve.
Het is moeilijk om iets te accepteren waar we ons aan storen.
Maar het kan wel.
Van de negatieve dingen die ik heb opgenoemd kan ik al enkele dingen zelf verhelpen.
Kijk eens in jou lijstje of je zelf iets kan ondernemen om enkele negatieve punten naar de positieve kant te verschuiven.

Bijvoorbeeld:
Ik heb 3 dingen opgenoemd die te maken heb met mijn gewicht.
Ik ben niet dik maar ik was vroeger een fervente fitnesser dus elk beetje vetmassa extra aan mijn lichaam voelt voor mij ongemakkelijk.
Maar als het me echt stoort kan ik dit wel oplossen.
Ik kan terug heel gezond gaan eten en terug beginnen sporten.
Wat vast wel weer op de planning staat binnenkort.
Mijn dubbele kin zal terug een beetje minderen, mijn kuiten zullen weer wat slanker worden en mijn vetrolletjes zullen verdwijnen.
Het zal niet morgen zijn maar binnen een maand of misschien wel twee kan ik dit van mijn lijstje schrappen en onder het positieve lijstje schrijven: “Dat ik een goed figuur heb.”
Ik wil niet bedoelen dat iedereen nu meteen moet gaan sporten anders ben je niet gelukkig, neen helemaal niet!
Maar dit is een persoonlijk voorbeeld.
Ik ben van het principe:

“Als je iets niet goed vind aan jezelf en je kan er iets aan veranderen, doe het dan!”

Uiteraard voelt iedereen die sport of beweegt zich beter in zijn vel maar daarover meer op de pagina’s ‘gezonde voeding’ en ‘bewegen’.
Momenteel staan die 3 zaken nog op mijn negatieve lijstje en doe ik er niets aan gewoonweg omdat het me voorlopig ook niet echt stoort.
Ik heb geaccepteerd dat die rolletjes er momenteel zijn.
Niemand in mijn directe omgeving stoort zich eraan of zal daardoor minder van mij houden.
Wat de rest van de wereld denk.. Maakt me helemaal niets uit!
Dus laat die rolletjes er nog maar even aanzitten.
Als IK vind dat het tijd is om er iets aan te doen dan zal ik het ook doen.

Dit is een ingesteldheid naar zelfacceptatie.

Je doet de dingen voor jezelf, omdat JIJ ze wil en niet omdat anderen zouden kunnen oordelen.
Andere mensen geven ook niet om jouw mening over hen dus waarom zou jij het doen.

Kritiek krijgen we allemaal, of we nu groot of klein of dik of dun of vrolijk of down zijn, iedereen heeft altijd wel een mening klaar.
Het is aan jou om uit te maken of je die mening belangrijk vind of niet!

Ik was vroeger zelf iemand die naar acceptatie van anderen zocht.
Waarschijnlijk door mijn kinderjaren van veel gepest en vaak uitgesloten te zijn wou ik altijd wel de bevestiging dat mensen me leuk vonden een/of ik ook ergens bij hoorde.
Die drang zorgt voor veel innerlijke stress en een vaak misnoegd gevoel.
Uiteraard is het fijn dat je leuk gevonden wordt maar mensen gaan je eerder leuk vinden door jouw positieve energie en jou optimisme dan door hoe je er uit ziet!

Ik ben nog steeds iemand die heel erg bezig is met haar uiterlijk en dat mag ook, dat is helemaal oké!
Maar ik  doe het niet meer voor anderen, ik doe het voor mezelf!
Zodat IK me goed voel in mijn eigen lichaam, zodat IK tevreden ben met wie IK ben, zodat IK mezelf leuk vind want alleen IK moet elke dag 24/7 met mezelf leven.

Die ingesteldheid klinkt heel egoïstisch voor velen maar ook alleen JIJ hebt zelf de verantwoordelijkheid om jezelf gelukkig te maken!

En zo egoïstisch is het niet want om anderen gelukkig te maken moet je eerst zelf gelukkig  zijn!

Hoe kan je voor iemand een rots in branding zijn als je het zelf moeilijk hebt?
Hoe kan je voor anderen zorgen als je niet voor jezelf zorgt?
Hoe kan je anderen accepteren zoals ze zijn als je jezelf niet accepteert zoals je bent?
Enz..

Het begint allemaal eerst bij jezelf!

Dus even verder over mijn lijstje.
Buiten de 3 dingen die met gewicht te maken hadden staan er ook dingen op waar ik zelf niets aan kan veranderen.
Bijvoorbeeld mijn klein gestalte.
1.57m is niet groot.
Ik heb er mijn leven lang complexen over gehad.
Vaak zocht ik naar meisjes die kleiner waren dan ik om mezelf iets groter en normaler te voelen.
Maar die vind je niet vaak! :D
Ik voelde me dikwijls onzichtbaar en het leek alsof andere grotere mensen op me neerkeken en meer autoriteit uitstraalden dan ik.
Ik was maar dat kleine muisje dat nooit serieus genomen zou worden omdat ik zo nietig was.

Mijn lengte is iets waar ik mee moest leren leven en het moest leren accepteren.
Soms gaat dat niet zomaar.
Toch heb ik een manier gevonden hier niet zo zeer van wakker te liggen.
Ik ben gaan kijken naar de voor en nadelen van klein zijn.

Buiten dat ik niet aan mijn bovenste keukenkasten kan zonder opstapje, ik verdwijn in een massa volk op de markt en veel mensen mopjes maken over mijn gestalte, waren er ook wel leuke dingen te ontdekken.
Bijvoorbeeld dat mannen vaak een kleinere vrouw verkiezen omdat ze dat schattiger vinden ofzo.
Ik vroeg al eens bij vrienden wat hun aantrok aan een kleine vrouw en ze hadden wel best grappige en leuke argumenten.
Dus op dat vlak was ik wel wat minder onzeker.
Ik begon voordelen te zoeken op internet waar ik zelf nooit opgekomen zou zijn, zoals dat je gemakkelijker tussen veel volk naar voor kan kruipen bij een concert of dergelijke.
Je kan nog een leuke trui scoren bij de grootste kindermaten.
Zo heb ik vroeger jarenlang een lievelingsjeansbroek gedragen die ik inderdaad bij de tienerafdeling van C&A vond in de grootste tienermaat.
die broek had 2 fuchsia gekleurde gehaakte binnenzakjes wat je bij de volwassenen niet zo snel zou vinden en ze zat zo lekker!
Nog een grappig voordeel: gisteren was ik in de Colruyt en ik moest hagelslag kopen voor mijn dochter.
Dat stond uiteraard op het bovenste rek natuurlijk en de eerste pakjes vooraan waren al weg.
Als ik een klein sprongetje deed zag ik achteraan nog enkele doosjes staan.
Met geen enkel opstapje in de buurt te bekennen bleef ik even staren naar de doosjes hagelslag in de hoop er eentje vanzelf naar beneden zou vallen.. Maar helaas.
Toen kwam er een jongeman met zijn karretje voorbij en ik vroeg ongemakkelijk of ie voor mij een doosje wou nemen.
Al lachend en met plezier nam hij er eentje af het bovenste schab en legde het in mijn karretje.
Ik bedankte hem en hij zei zeer vrolijk: “Geen probleem!”, met een knipoog achter.
Door onze positieve vibes was het een leuk en grappig moment en dat maakte een stukje van mijn dag weer wat vrolijker.
Hij knikte nog een goedendag bij het verlaten van de winkel en weg was hij.
Ik had kunnen denken dat ik me belachelijk maakte op dat moment maar het was grappig genoeg om dit als een positief iets te ervaren.
Volgende keer gebruik ik dit als versiertruc als ik iemand leuk tegenkom in de winkel! ;)

Dus ja klein zijn was voor mij een groot complex maar ik heb er vrede mee!
Ik kan er niets aan veranderen dus ik kan het alleen elke keer een beetje meer en meer accepteren.

Volgende punten op mijn lijstje:

Rimpels, zakjes en een bultje op mijn neus.
Die ouderdomskwaaltjes die ik al vrij vroeg heb zijn ook zaken waar ik geen controle over heb.
Ze storen maar ze horen bij het leven.
Ik zal ze nooit graag zien uiteraard en dat is ook oké.
Maar nogmaals, de mensen die er toe doen geven ook niet om die lijntjes.
Als ze ooit nog te erg worden weet ik dat er altijd opties zijn om deze te verhelpen.
Maar voorlopig zitten ze goed en horen ze bij wie ik ben.
Dat is natuurlijk een beetje dubbel want iedereen die predikt over zelfacceptatie wil ook dat je alles aan jezelf accepteert en oké vind.
Maar dat kan in werkelijkheid niet altijd.
Zoals ik hierboven zei, je kan veel dingen van jezelf leren accepteren maar als JIJ voor JEZELF vind dat je je beter voelt als je er iets aan veranderd is dat iets wat JIJ moet doen!
Plastische chirurgie was vroeger nog heel erg taboe maar ondertussen is het goed geaccepteerd in de maatschappij en maken zoveel mensen er gebruik van dat het niet echt meer iets is om je over te schamen.
Alhoewel weinig mensen er voor durven uitkomen dat ze effectief iets hebben laten veranderen zijn er toch echt heel veel die het wel hebben gedaan.
Als dat iets is dat JIJ moet doen om JEZELF beter te voelen moet JIJ dat doen.
JOUW leven, JOUW lichaam, JOUW keuze.

Dat bultje op mijn neus is dus iets dat ik ooit zal laten behandelen.
Ook al ziet niemand anders wat ik er zo erg aan vind en zijn er mensen die dat zelfs wel mooi vinden, dan nog is het iets dat ik nooit zal aanvaarden.
Het wil zeker niet zeggen dat ik daarom minder van mezelf houd, maar het zal nog een tijdje op mijn negatieve lijstje staan.
Ondertussen accepteer ik gewoon dat het er is en de wereld moet er maar met leven.
Zo denk ik nu over veel zaken wat betreft mezelf.

Ik was vroeger iemand die enorm veel make-up droeg.
Altijd smokey eyes, een dikke dubbele laag crème, poeder, blush, veel mascara en vaak nog eens rode lippenstift ook.
Niet dat het lelijk of overdreven was maar in vergelijking met nu was het véél!
Aangevuld met valse wimpers, extensions, gelnagels, opvallende oorbellen aan en een diepbruine tint van de zonnebank.
Zoals ik zei, niet lelijk maar het kostte veel tijd en moeite om elke keer alles maar perfect te willen hebben zodat de wereld me mooi genoeg en goed genoeg zou vinden.
Elke morgen een 1 -2 uur in de badkamer voor ik kon buitenkomen en deze moeite zelfs doen om maar simpel even om de hoek naar de bakker te gaan?!

Elke vrouw vind het leuk om zich op te maken en er mooi uit te zien dus er is niets mis met maar veel van ons zijn gewoon zoveel mooier zonder al die extra’s.
Ik ben dat zelf met de jaren heen ook gaan beseffen.
Mijn natuurlijke ik is 100 x mooier dan mijn vol geschminkte versie!
Mensen zeiden dat vroeger ook vaak tegen me maar ik was altijd van mening dat ze niet wisten over wat ze het hadden.
Ik voelde me dan aangevallen en geconfronteerd met mijn uiterlijk omdat ik dacht dat ik er zonder make-up lelijk uit zag.
Maar eigenlijk zagen deze mensen wat ik zelf niet kon zien.
Natuurlijke schoonheid die niet verstopt hoefde te worden.
Iemand met foutjes en kwaaltjes die daardoor een uniek en betekenisvolle verschijning had.
Ik verklaarde ze dikwijls voor gek maar eigenlijk hadden ze allemaal gelijk!
Door mezelf te beginnen accepteren ben ik gaan zien wat zij in mij zagen en dat is een geweldig gevoel!

Ik loop nu amper nog met make-up rond.
Ik kan perfect naar de bakker, de supermarkt of zelfs naar een event gaan zonder poespas aan en mezelf even goed in mijn vel voelen.

Zie ik er ’s morgens op weg naar de bakker nog moe uit?
Dan ben ik waarschijnlijk moe!
Zijn andere mensen nooit moe dan?

Heb ik een puistje?
Dan heb ik een puistje!
Hebben andere mensen nooit een puistje?

Probeer je echt niet druk te maken in de wereld rond jou!

De kans is erg groot dat niemand jou zelfs heeft opgemerkt, laat staan de details van jou.
Iedereen zit met zijn neus in zijn smartphone of is veel te druk met zijn eigen leven, zorgen en onzekerheden.
Sowieso kan die man die jou net voorbij wandelde zelfs niet navertellen welke kleur shirt je aanhad dus laat staan dat ie jouw puistje heeft gezien.
En zelfs al zag ie jouw puistje wel dan denkt ie misschien: “amai een puistje!” en je bent meteen weer uit zijn gedachten verdwenen.
Hoogstwaarschijnlijk kom je die man ook nooit meer tegen in je leven dus wat maakt een ander zijn mening toch eigenlijk uit?

Uiteraard maak ik me ook zeker nog wel eens extra op als er echt een feestje is, ik een date heb, ik naar een zakelijker iets moet of ik wil leuk op een foto staan ofzo..
Het blijft altijd leuk om even extra te shinen!
Maar in het dagdagelijkse leven ben ik gewoon.. ‘the simple girl next door’ en al wie de schoonheid daarin niet kan zien heeft geen plaats in mijn leven.

Dus ik lig ook niet wakker van wat deze mensen dan denken.
De enige mensen waarvan ik hun mening naar waarde schat zijn de mensen die ik graag zie, die een positieve asset zijn in het leven, die me steunen, helpen en zorgen dat ik me welkom en geliefd voel.
Die mensen tellen, maar die mensen zullen ook nooit oordelen over jou uiterlijk!

Zo heb ik mijn lijstje ontleed.

Deze ingesteldheid zal je zoveel meer vrijheid en geluk brengen binnen in jezelf.
Het kan zeer confronterend zijn om te beginnen met jezelf ‘onder de loep te nemen’ maar zet die stap, bijt die harde noot even door en je bent vertrokken.
Op weg naar een positievere jij!

Nu is het aan jou om ook eens te kijken hoe jij, jou negatieve punten kan omzetten naar positieve!
Hoe jij kan leren jezelf te accepteren en graag te zien.

Verwacht niet dat je alles van vandaag op morgen ineens goed zal vinden, het is ook weer een groeiproces.
Maar eens je leert minder streng te zijn voor jezelf en van jezelf te houden hoe je bent, zal je een enorme vrijheid ervaren en al een heel stuk positiever in het leven staan!

Wees vooral gewoon jezelf! Je bent een uniek en mooi mens!

Innerlijk

Alle oefeningen die we hierboven hebben geoefend kunnen we ook toepassen op ons innerlijke.
Dit is misschien nog wel heel wat pittiger dan ons uiterlijk!
Maar zeker niet onbelangrijk.
Jezelf accepteren heeft niet enkel te maken met hoe we er uit zien.
Het is ook van groot belang dat we onszelf leuk vinden, van onze eigen persoonlijkheid houden en tevreden zijn met wie we zijn!

Ik herhaal even de bovenste oefening en pas dit ook hier toe op mezelf als voorbeeld.

Mijn karakter:


Positief:

- Optimistisch
- Grappig 
- Zorgdragend


Negatief:

- Onverschillig
- Tikje arrogant soms
- Ongeduldig
- Eigenwijs
…

Het is erg belangrijk dat je zo eerlijk en zo transparant mogelijk bent tegen jezelf.
Je innerlijke écht kennen is nodig om alle aspecten van jezelf goed te kunnen evalueren.
Dit noemt ook wel zelfreflectie.

Als het ware een spiegel voorhouden en kijken naar wie we zijn, hoe we ons gedragen, wat onze plus en minpuntjes zijn, waar we trots op mogen zijn en hoe we sommige minder leuke trekjes kunnen verhelpen.

Ook hier kan ik dus kijken naar mijn negatieve puntjes.
sommige vind ik niet zo heel erg, dat ik eigenwijs ben is misschien soms een beetje lastig voor anderen rondom mij (denk ik) maar het heeft me al wel dikwijls op een positieve manier geholpen. dat ik vaak onverschillig ben is net als hierboven misschien een beetje lastig voor anderen (denk ik) Maar het helpt me wel mijn hoofd koel te houden in vele situaties en zo goed als nooit betrokken te raken in drama.
Zolang ik tot hiertoe niemand ken die echt last ondervind van deze twee mindere kantjes heb ik er zelf ook niet al te veel problemen mee.
We hoeven tot slot ook geen utopisch figuur te worden natuurlijk.
Soms zijn ambetante kantjes net de dingen die ons leuk en apart maken.
De dingen die andere mensen net zo irritant als geweldig of aantrekkelijk vinden aan ons.
Dus verander zeker niet wie je bent dat is ook helemaal de bedoeling niet van deze oefening.
Wat ik jou wil leren heeft alles te maken met persoonlijke groei en van jezelf leren houden.
Als jij van jou minder aangename trekjes houd en deze schaden niemand in jou omgeving is dat dus helemaal oké zo!

Maar ik heb nog twee dingetjes op mijn lijstje over die ikzelf dus helemaal niet zo leuk vind.
Het tikje arrogant zijn bijvoorbeeld.
Dat is iets  dat dus spontaan gebeurd zonder dat ik het soms zelf door heb.
Vooral mijn blik met momenten en soms ook in een gesprek als ik reageer op iets wat tegen mij gezegd wordt.
Mijn reactie kan er al eens wat kortaf uitkomen en dan zie ik dat ook aan het gezicht van de andere persoon.
Meestal besef ik het wel vlak nadien en dan probeer ik er zo een ongemakkelijk lachje bij te gooien (alsof dat mijn reactie wat verzacht of wat lolliger maakt), maar eigenlijk wordt het dan alleen maar ongemakkelijker.

Ik zal het misschien nooit volledig weg krijgen want het is ook een beetje wie ik ben maar ik probeer er nu wel veel meer op te letten.
Eerst zweeg ik het stil als ik kortaf deed, maar als ik het nu besef zeg ik er wel even bij: “Oei sorry dat was zo niet bedoeld!” en probeer ik iets vriendelijker te reageren nadien.

Het hoort bij groeien: Iets beseffen, het erkennen, er wat meer op letten en desnoods een kleine verontschuldiging.
Het maakt jou niet zwak iets toe te geven, integendeel! Het maakt je dapper!

Mensen zullen vaker respect opbrengen voor je dapperheid dan voor je ego.

Het laatste is dan mijn ongeduldigheid.
Hier kan ik niet echt veel aan doen.
Ik weet dat dit niet mijn eigen aangeboren eigenschap is maar dit gekomen is door jaren en jaren van zeer extreme stress situaties.
Als je erg gestrest ben kan je weinig verdragen en heb je voor niets geduld.
Aangezien ik ¾ van mijn leven zo heb doorgebracht is dat een eigenschap die ik er nog steeds aan heb overgehouden.
Geen idee hoe je van ongeduld af geraakt maar ik merk wel dat sinds ik positiever in het leven sta en veel meer rust in mezelf heb gevonden, van mezelf heb leren houden ed. ik ook veel geduldiger ben geworden.
Dus het is wel grotendeels verholpen, door mijn eigen persoonlijke groei!

Het is niet gemakkelijk mijn eigen mindere kantjes zo even openbaar te bespreken, maar ik wil jullie zo goed mogelijk uitleggen hoe je deze technieken bij jezelf kan toepassen en dat kan enkel maar met een exact voorbeeld denk ik dan.

Tegelijk kan je ook zien dat het helemaal niet eng, belachelijk of gênant hoeft te zijn om jezelf als persoon bloot te stellen aan mensen. (figuurlijk gesproken dan ;) )

Niet dat je morgen al je vuile was moet buitenhangen maar uitkomen voor wie je bent, wat je voelt, hoe je denkt, je sterktes, je zwaktes enz.. is nooit iets om je voor te schamen!

We zijn allemaal maar mensen!

Als je je dan zorgen maakt om: “wat als ze me uitlachen, of me proberen te kwetsen met mijn onzekerheden?”
Stel jezelf dan even deze volgende vragen:

Die personen dat dit eventueel zouden doen, wie zijn deze?

- Al sowieso geen personen die jou graag zien of liefhebben!

Als ze al buiten die categorie vallen hoeven we hun mening ook al niet echt naar waarde te schatten.
Maar soms durven we daar toch van wakker liggen.

Vraag jezelf dan af of die mensen in je leven zijn of niet?

- Zo niet waait hun mening na 3 minuten al weer over en hoor je ze vast niet meer nadien!

- Zo wel vraag je dan af of dat wel de juiste mensen zijn om in je leven te hebben?

Voegen zij een positieve waarde toe aan jouw leven?

Ik weet nu al dat het antwoord DAAROP sowieso nee zal zijn.

Dus waarom zijn die mensen er dan nog?

Heb je ze nodig om jezelf naar beneden te laten halen?
Laten zij jou gewaardeerd en geliefd voelen?

-Sowieso is het antwoord overal nee!

Dus.. Weg ermee!

Jij wil gelukkig zijn en dat kan niet met negatieve personen rondom jou!
Mensen die het jou moeilijker maken jezelf graag te zien daar heb je geen boodschap aan!